کاست

کاست فشرده که معمولاً نوار کاست، نوار صوتی یا به سادگی نوار کاست نیز نامیده می شود، یک فرمت ضبط نوار مغناطیسی آنالوگ برای ضبط و پخش صدا است. لو اوتنز و تیمش در شرکت هلندی فیلیپس در سال 1963 اختراع کردند، کاست‌های فشرده به دو شکل عرضه می‌شوند، یا حاوی محتوا به‌عنوان یک کاست از پیش ضبط‌شده (Musicassette)، یا به‌عنوان یک نوار کاست کاملاً قابل ضبط «خالی». هر دو شکل دارای دو طرف هستند و توسط کاربر قابل برگشت هستند. اگرچه فرمت‌های نوار کاست دیگری نیز وجود داشته است – برای مثال Microcassette – اصطلاح عمومی نوار کاست معمولاً به دلیل فراگیر بودن آن برای اشاره به کاست فشرده استفاده می‌شود.

کاربردهای آن از صدای قابل حمل گرفته تا ضبط خانگی تا ذخیره سازی داده برای میکروکامپیوترهای اولیه را شامل می شود. فن‌آوری Compact Cassette در ابتدا برای دستگاه‌های دیکته طراحی شده بود، اما پیشرفت‌ها در وفاداری منجر به جایگزینی کارتریج استریو 8 تراک و ضبط نوار به حلقه در اکثر برنامه‌های صوتی غیرحرفه‌ای تا اواسط دهه 1970 شد. این یک فرمت بسیار محبوب برای موسیقی از پیش ضبط شده، ابتدا در کنار ضبط LP و بعداً لوح فشرده دیجیتال (CD) شد؛ فرمت دوم در نهایت باعث شد کاست های از پیش ضبط شده تا اواسط دهه 1990 در بسیاری از کشورها در هاله ای از ابهام قرار گیرند. اما تا دهه 2000 در برخی کشورهای دیگر و همچنین برای اهداف ضبط خانگی محبوبیت خود را ادامه داد. نوارهای کاست فشرده از سال 2022 در حال تولید باقی می مانند و به عنوان یک فرمت خاص باقی می مانند و همچنان به دریافت برخی از موسیقی های منتشر شده جدید ادامه می دهند.

کاست های جمع و جور حاوی دو قرقره مینیاتوری هستند که فیلم پلاستیکی پلی استر (نوار مغناطیسی) با پوشش مغناطیسی پوشانده شده و پیچیده می شود- اساساً نوار صوتی حلقه به حلقه را کوچک می کند و آن را با قرقره های خود در یک نوار محصور می کند. جعبه مینیاتوری (کارتریج) – از این رو: “کاست”.این قرقره ها و قطعات همراه آنها در داخل یک پوسته پلاستیکی محافظ به ابعاد 4 در 2.5 در 0.5 اینچ (10.2 سانتی متر × 6.35 سانتی متر × 1.27 سانتی متر) در بزرگترین ابعاد خود نگهداری می شوند. این نوار معمولاً به عنوان نوار “هشتم اینچ” شناخته می شود، ظاهراً 1⁄8 اینچ (0.125 اینچ؛ 3.17 میلی متر) عرض، اما در واقع کمی بزرگتر، در 0.15 اینچ (3.81 میلی متر). دو جفت آهنگ استریو (در مجموع چهار قطعه) یا دو آهنگ صوتی تک صدایی روی نوار موجود است. هنگامی که نوار در یک جهت حرکت می کند، یک جفت استریو یا یک آهنگ مونوفونیک پخش یا ضبط می شود و دومی (جفت) هنگام حرکت در جهت دیگر. این معکوس یا با چرخاندن دستی نوار کاست هنگامی که نوار به پایان می رسد، یا با معکوس کردن حرکت نوار، که به عنوان “معکوس خودکار” شناخته می شود، به دست می آید، زمانی که مکانیسم تشخیص می دهد که نوار به پایان رسیده است.